مقایسه تراکم و محتوای مواد معدنی و میزان شیوع استئوپنی و استئوپروز مهره‌های کمری در زنان یائسه فعال و غیرفعال

مقدمه: وضعیت سلامت زنان پس از یائسگی به دلیل کاهش سریع سطح استروژن به شدت تغییر می کند. انجام فعالیت های پیشگیرانه مناسب می‌تواند باعث سازگاری و سطح سلامت بالاتر در این دوره شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تراکم و محتوای مواد معدنی و همچنین میزان شیوع استئوپنی و استئوپروز مهره‌های کمری در زنان یائسه فعال و غیر فعال انجام شد. روش کار: این مطالعه در سال1390 بر روی 12 زن یائسه فعال و 12 زن یائسه غیرفعال 58-50 ساله انجام شد. گروه فعال تجربه حداقل 3 سال برنامه پیاده روی (3 جلسه در هفته و هر جلسه یک ساعت) داشتند، در حالی که گروه غیر فعال هیچگونه برنامه ورزشی مشخصی نداشتند. تراکم و محتوای مواد معدنی و میزان شیوع استئوپنی و استئوپروز استخوان ران به وسیله دستگاه DEXA اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف و تی مستقل انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها:تراکم مواد معدنی مهره های کمری و مقادیر Tscore زنان یائسه فعال در تمامی قسمت های اندازه گیری شده بیشتر از زنان غیر فعال بود و تفاوت بین دو گروه از نظر آماری معنی دار بود (002/0=p). همچنین محتوای مواد معدنی استخوان زنان فعال (002/0=p) به جز مهره اول و دوم کمر و مقادیر Zscore به جز مهره اول تا چهارم و کل کمر از زنان غیرفعال بالاتر بود و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود. میزان شیوع استئوپنی و استئوپروز نیز در زنان یائسه فعال کمتر از همتایان غیر فعال بود. نتیجه گیری: شرکت در فعالیت‌های بدنی ساده نظیر پیاده‌روی می تواند منجر به افزایش تراکم و محتوای موادمعدنی در مهره‌های کمری و در نتیجه کاهش میزان شیوع استئوپورز و استئوپنی و همچنین کاهش خطر شکستگی‌های استخوانی در زنان یائسه شود.